Ingediend door Nicole op
Als jij “sorry” zegt, bedoel je dan ‘wat stom van me …’ (denken in goed/ fout, zelfveroordeling). Of gebruik je het als empathie-smeermiddel naar de ander (vanuit de intentie ‘Ik zie dat het je raakt … en dat je graag….’). Hoe ervaar jij sorry?
Wie kent de karikatuur van ‘Sorry-Piet’ uit het
Sinterklaasjournaal die bij alles wat ie zegt of doet, zich verontschuldigt met
“sorry”?
Binnen Geweldloze Communicatie valt sorry in de categorie
‘alarmbellen’. Als je je excuses maakt, kan het zijn dat je impliciet een
oordeel uitspreekt over jezelf.
De uitnodiging is dan contact te maken met die gedachten en te ‘rouwen’: je verlangen te horen dat je iets graag anders had willen doen. (Wat er niet van kwam omdat je voor het vervullen van een andere behoefte koos.) En om de ander die onvervulde behoefte te vertellen in plaats van sorry te zeggen.
Bijvoorbeeld. “Nu ik
je hoor zuchten achter het fornuis omdat bepaalde ingrediënten ontbreken,
ervaar ik frustratie en onbehagen. Ik was graag zorgvuldiger geweest bij het
aflopen van de boodschappenlijst. Zodat ik gekocht had wat jij nu nodig hebt.”
Eventueel (intern): ik
koos voor voortgang en heb daarom de boodschappenlijst een keer bekeken, in
plaats van meerdere keren.
Een deelnemer uit de Arnhemse Oefengroep inspirerende mij
met zijn opmerking dat hij sorry gebruikt als stopwoordje/smeermiddel. Dat zette
mij aan het reflecteren (waarvoor dank!)
Ik herken die smeerolie-functie. Ik zeg tegenwoordig ook wel
eens bewust sorry. Daarmee bedoel ik dan oprecht: ik hoor/ zie je … in dat wat
er nu in je speelt. En dan is het voor mij de ‘short way’ voor ‘gekunstelde’
zinnen als in bovenstaande voorbeeld, waarover een volgende keer meer.
Ik ben nieuwsgierig hoe jij met sorry omgaat. Wil je delen?
